Willa Waleria jest dziełem Rufina Morozowicza. Kierował on sugestie architektoniczne oraz był inwestorem. Willa została wzniesiona w 1910 r. dla jego żony Walerii z Kotowiczów i to jej budynek zawdzięcza swoje miano. Dwupiętrowy budynek stanął na zakupionych kilku działkach, powstałych po parcelacji terenu Milanówek Las-Górny. Posesja znajdowała się pomiędzy dzisiejszymi ulicami: Spacerową, Krasińskiego, Wojska Polskiego i Mickiewicza. Prace budowlane prowadził Rudzki z Grodziska Mazowieckiego. W dwupiętrowej formie budynek przetrwał do roku 1915. Ostatnia kondygnacja budynku spłonęła w tym czasie od wybuchu szrapnela. Odbudowy w 1920 r. ponownie podjął się Rufin Morozowicz, jednakże tym razem powstał budynek jednopiętrowy. Po śmierci Rufina oraz Walerii Morozowiczów willa została w 1931 r. własnością Marii Morozowicz-Szczepkowskiej – ich córki.

  Waleria była domem otwartym. Nie sposób wymienić gości, którzy pojawiali się u Morozowiczów i Szczepkowskich.

  Parterową część domu od strony ulicy Krasińskiego przeznaczono na pracownię Jana Szczepkowskiego. Na piętrze tej samej części urządzono dużą salę jadalną dla Szczepkowskich, która była wariantem wystroju oraz wyposażenia projektu wykonanego przez J. Szczepkowskiego dla Zamku Królewskiego w Warszawie.

  Wyjątkowo prezentował się ogród willi Waleria. Zgodnie z projektem Morozowicza na całej nieruchomości wytyczono alejki, altany, oranżerie i cieplarnie. Teren ozdabiały rzeźby i kapliczki w otoczeniu drzew i krzewów. Całość była ogrodzona białym drewnianym płotem.

  Od 1982 budynek wpisany jest do rejestru zabytków województwa warszawskiego, a następnie mazowieckiego. Na przełomie lat 90. XX w. i 2000. z części jej pomieszczeń korzystało Społeczne Liceum Ogólnokształcące w Milanówku.

  Willa jest zbudowana w stylu zmodernizowanego historyzmu. Można dopatrzyć się w niej elementów dworu polskiego. Wzniesiona jest na nieregularnym planie, zbliżonym do prostokąta. Elewacja od strony wschodniej jest siedmioosiowa, z trójstronnym ryzalitem środkowym wraz z gankiem kolumnowym ze schodami do ogrodu, który był niegdyś prawdziwą ozdobą budynku. Obecnie to jednopiętrowy murowany budynek z mansardą, kryty dachówką. Nad gankiem dodatkowo znajduje się taras, a w mansardzie loggia z filarami. Na skrzydłach budynku znajdowały się oszklone werandy.

  Jak wspomina w swoich wspomnieniach Maria Morozowicz-Szczepkowska, był to „prawdziwy Raj”.

  Budynek został zakupiony w 2007 r. przez Gminę Milanówek. W roku 2020 Miastu udało się uzyskać dwie dotacje na przywrócenie budynkowi dawnego blasku. Dzięki prawie 8,5 mln środków zewnętrznych już niedługo Waleria stanie się miejscem na działania lokalne i ponadlokalne związane z szeroko pojętą kulturą i edukacją. Pojawi się stała ekspozycja dzieł artysty, W odrestaurowanej pracowni odbywać będą się warsztaty rzeźby, ceramiki, snycerstwa i innych form artystycznych bliskich Janowi Szczepkowskiemu. Waleria stanie się miejscem koncertów, wykładów i spotkań gdzie kultura i sztuka będą na pierwszym miejscu.