Przedstawienie postaci Marszałka Józefa Piłsudskiego na cokole z 1937 roku. Figura z gipsu barwionego. Figura była elementem większego projektu uwzględniającego rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne i biorącego udział w konkursie ogłoszonym 1 lutego 1936 roku na pomnik marszałka Józefa Piłsudskiego na placu Na Rozdrożu w Warszawie. W jury konkursowym znajdowali się m.in.: rzeźbiarz Xawery Dunikowski, prezydent Warszawy Stefan Starzyński, marszałek Edward Śmigły-Rydz, malarz Wojciech Jastrzębowski czy generał Bolesław Wieniawa-Długoszowski. W konkursie wzięło udział 58 projektów.
Procedury wyboru najlepszego projektu były bardzo zawiłe. Dbano o pełną anonimowość i każdy projekt opatrzono numerem. Nazwiska artystów zostały umieszczone w zamkniętych kopertach i opatrzone numerami i godłami tak skutecznie, że do dziś autorzy niewyróżnionych prac są nieznani. Projekt Jana Szczepkowskiego znalazł się wśród trzech skierowanych do dalszego opracowania. Po jakimś czasie postanowiono rozpisać drugi konkurs. Tym razem o charakterze zamkniętym. Postanowiono zaprosić do konkursu trzech laureatów wcześniejszego konkursu, dodatkowo uznanych polskich twórców (m.in. jurorującego wcześniej Dunikowskiego) oraz poszerzyć grono biorących udział o zagranicznych artystów. Na posiedzeniu sądu konkursowego projekt Jana Szczepkowskiego uzyskał ostatecznie 1 głos, ustępując pola Xaweremu Dunikowskiemu (11 głosów) oraz Henrykowi Kunie (10 głosów).
Wybuch II Wojny Światowej przerwał prace nad pomnikiem, natomiast powojenna rzeczywistość całkowicie uniemożliwiła jego realizację.