Jest to popiersie mężczyzny w kwiecie wieku, lekko pochylonego do przodu i w prawo. Mężczyzna ubrany jest w marynarkę, koszulę i krawat.
Popiersie to cienki gipsowy odlew wzmocniony konstrukcją z listew drewnianych i pakuł. Pokryty jest patyną w kolorze ciemnobrązowym.
Teść Jana Szczepkowskiego Rufin Morozowicz urodził się 8 grudnia 1851 w Warszawie, a zmarł 14 kwietnia 1931 w Milanówku. Był popularnym aktorem, śpiewakiem i reżyserem. Ukończył gimnazjum filologiczne i rozpoczął naukę w warszawskiej Szkole Dramatycznej u J. Chęcińskiego, ale wydalono go po dwóch miesiącach z powodu „braku zdolności. Nie zniechęciło to go jednak i odniósł sukces. Nieprzerwane pasmo sukcesów święcił m.in. na warszawskich scenach Teatru Małego i Teatru Nowego stając się jednym z najpopularniejszych aktorów Warszawy. W 1888 został reżyserem operetki. Najbardziej ceniony był jako aktor, mistrz tzw. zimnego komizmu, wynikającego nie tyle z wesołości i pogody, ile z wywracania na nice zwykłego porządku rzeczy. Nie miał świetnych warunków głosowych, jednak wyróżniał się wzorową dykcją. Największe wrażenie sprawiała celność jego intonacji, spojrzeń i gestów, nieprzeparte komicznych, mimo prostoty i powściągliwości wyrazu. Wielką wesołość współczesnych budziły aktualne i zjadliwe kuplety, które sam pisał, dodając je do swych ról. Był autorem utalentowanym, tłumaczył i adaptował libretta francuskich operetek, a nawet sam pisał libretta i komedie. Przez pewien czas miał wytwórnię dekoracji teatralnych. Nadto zajmował się handlem win (na czym stracił), a majątku dorobił się na produkcji kosmetyków. Pierwszą jego żoną była aktorka Rozalia z Kozakowskich, drugą — Waleria z Kotowiczów (od 1885).
Wymiary obiektu to 46 cm wysokości, 55 cm szerokości i 22 cm głębokości.