Portret Heleny Fiderkiewicz
Popiersie przedstawia młodą kobietę z krótko obciętymi włosami, ubraną w odsłaniający szyję ubiór z niewielkim dekoltem, bez ramion. Portret powstał między 1940 a 1946 rokiem.
Jest to wzmocniony pakułami gipsowy odlew w kolorze ciemnobrązowo-szaro-popielatym.
Wysokość popiersia to 47 cm, szerokość 26 cm a głębokość to 26 cm.
Z dużą dozą prawdopodobieństwa portret należy do córki Alfreda i Stanisławy Fiderkiewiczów. Alfred Fiderkiewicz był lekarzem, przedwojennym działaczem Komunistycznej Partii Polski, a następnie PZPR, posłem na Sejm I kadencji w II RP, więzieniem KL Auschwitz, prezydentem Krakowa oraz dyrektorem Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Od 1945 do 1949 pracował w dyplomacji w charakterze chargé d’affaires w Londynie, posła w Montrealu i Budapeszcie. Od 1948 w PZPR, z jej ramienia przewodniczył Związkowi Zawodowemu Pracowników Służby Zdrowia. Rodzina Fiderkiewiczów zamieszkiwała w Milanówku w willi Alfa. W pamięci mieszkańców Milanówka Alfred Fiderkiewicz funkcjonuje do dzisiaj jako „milanowski doktor Judym".