Pomnik Adama Mickiewicza – fragment 1949
Odlew przedstawia popiersie mężczyzny w starszym wieku z bujnymi włosami. Przez lewe ramię ma przewieszony płaszcz zaś prawą rękę zgiętą w łokciu z dłonią wspartą na piersiach. To cienki gipsowy odlew patynowany na kolor ciemnobrązowy. Jest to element rekonstrukcji neoklasycystycznego dzieła Cypriana Godebskiego znajdującego się na Krakowskim Przedmieściu zdemontowanego przez Niemców w 1944 r.
W 1949 r. - w 150. rocznicę urodzin Adama Mickiewicza, zawiązał się Ogólny Komitet Roku Mickiewiczowskiego, a wraz z nim Komitet Odbudowy Pomnika. Po żarliwych dyskusjach postanowiono nie wznosić nowego, ale zrekonstruować zniszczony pomnik. Jako pomoc przy wykonaniu nowej rzeźby służyły ocalałe fragmenty pomnika, fotografie pierwszego modelu pomnika w skali 15 oraz odnaleziona w Muzeum Narodowym makieta wykonana przez Godebskiego — posąg w skali 15. Nad wiernością rekonstrukcji czuwała specjalnie powołana Komisja Rzeczoznawców, w składzie prof. Stanisław Lorentz, prof. Tadeusz Breyer, prof. Jan Zachwatowicz, Aleksander Żurakowski i rektor ASP Franciszek Strynkiewicz. Praca nad gipsowym odlewem postaci trwała od maja do sierpnia 1949 r. Ze Szczepkowskim współpracowali Józef Trenarowski, Józef Chojnowski i Edward Hoszowski. Ponieważ nie było w Polsce odlewni dysponującej technicznymi możliwościami odlewu całego posągu, figurę podzielono na 18 części i rozdzielono pomiędzy sześć krajowych firm. 24 grudnia 1949 r. statua została ustawiona na odremontowanym cokole. 28 stycznia 1950 r. pomnik odsłonił prezydent Bolesław Bierut.
Wymiary obiektu to 63 cm wysokości, 74 cm szerokości oraz 51 cm głębokości.