To portret starszego mężczyzny ze szkicowo zaznaczonym kołnierzem marynarki oraz koszuli.
Projekt wykonany z brązu na około 4 lat przed śmiercią Szczepkowskiego. Jak zauważa Monika Bartoszek, portret pokazuje biegłość i swobodę ukrytą pod pozorną niedbałością. Widoczna jest impresjonistyczna niedokończoność, wraz z poszarpaną konstrukcją torsu nadająca dynamiki pracy. Rysy twarzy są łagodne, w przeciwieństwie do spojrzenia. Poważnego, energicznego. To niewątpliwie portret starego i zmęczonego życiem człowieka, ale jednocześnie artysty, świadomego swojej wartości i talentu, który może czerpać satysfakcję z własnego życia.

Wysokość portretu to 38 cm, szerokość to 30 cm a głębokość to 26,5 cm.

Eksponat znajduje się w zbiorach Fundacji im. Marii i Jana Szczepkowskich.